Dag voor het vertrek

Vandaag mijn tassen aan de fiets gehangen, gaat nog een beetje onwennig. Dit zal nog wel een routine gaan worden. Het hangt op zijn plek, twee voor, twee achter, een rol achterop en min stuurtas. Het is volle bak.

Even een ommetje gemaakt, de fiets is mooi in balans, voelt goed aan. Tegen elf uur ben ik bij Gerard. Wij zitten buiten onder de veranda met koffie. Peter is iets later. Gerard praat ons even bij, en wij steken hem nog even een hart onder de riem. Het wordt nog een spannend weekend. Gerard en ook Wim, zal in mijn gedachten mee reizen. In Rome zal ik een kaarsje voor ze branden.

Peter moet nog even drie weken werken voordat hij afreist naar Treviso. Dan kan hij ook aan de bak, voorop, mij uit de wind houden.

Bij het afscheid nemen wensen wij elkaar alle goeds.

Peter, toch onze fietsende fotograaf, schiet nog even een plaatje van Gerard en mij bij mijn fiets. Zie onder.

Nog een zwaai en ik ben de hoek om, onderweg naar Chris. Met Chris deel ik mooie herinneringen aan onze fietstocht, alweer, tien jaar geleden op de fiets naar Rome. Chris heeft de griep, hij houd afstand om mij niet aan te steken, zo kort voor mijn vertrek. Ik spreek met Chris af dat ik na mijn fietstocht langs komt om even bij te praten.

Chris wenst mij toi, toi, en een mooie tocht toe.

Als ik terug ben ruil ik mijn fietskleding weer voor mijn dagelijkse kloffie. Morgen zal ik toch met mijn lange fietsshirt aan vertrekken, deze is net iets warmer dan de shirt die ik vandaag aan had.