En soms kom je jezelf tegen..................

Het was de bedoeling om vandaag van Verdun naar Villey-le-sec te fietsen, zo'n 106 km, maar dat streven is niet gehaald. Youri bemerkte gisteren bij het remmen, dat zijn achterwiel protesteerde. Toen Wubbe het achterwiel even van dichtbij ging bekijken,zag hij een scheurtje in de velg. Oeps, dat is gevaarlijk, dus op zoek naar een fietsenmaker. Even wat navraag gedaan bij de camping-dame en die verwees de mannen naar een grote winkel. In de winkel bevond zich een heuse fietsenmaker. Dus zij met die fietsen dwars door de winkel gecrossed om te kijken of dit euvel verholpen kon worden. "Ne pas de problem" en binnen 15 minuten was Youri z'n fiets voorzien van een nieuw wiel. De fietsenmaker heeft ook nog even een beugeltje van het zadel vervangen. Dat beugeltje kwam elke keer tegen Youri z'n been aan met fietsen. Het kind had een hele blauwe plek op z'n been en niet zeuren hé, gewoon doorfietsen.
Dus het was goed en wel 11 uur toen de heren op weg gingen. Ze wisten dat een groot deel van de route langs de grote weg ging, dus wel een beetje saai en de wind was nog steeds niet gaan liggen.Eerst nog even in Verdun naar de pharmacie voor de hooikoortspillen en nog even een bezoek aan een begraafplaats met de oorlogsgraven. Altijd weer indrukwekkend. Maar..........

eerst maar even een kop koffie in Anchemont om de planning door te spreken. Youri is echt een type van "Spreken is zilver en zwijgen is goud", dat is op zich zelf een goede eigenschap, maar in dit geval zag Wubbe toch wel aan zijn zoon dat hij er ff genoeg van had. Hij was gisteren al moe en laten we wel wezen, het moet wel leuk blijven. ( Hoe herken ik dit).
Dus hebben ze besloten na de lunch bij een heuse waterput om Vrouw Holle om raad gevraagd en zijn ze om 14.00 uur een camping opgereden bij St.Mihiel. Ze wilden eerst nog naar een Jeugdherberg, maar die ging pas om 18.00 uur open. De hele weg heeft paps voorop gereden om zoonlief uit de wind te houden. Soms kom je jezelf tegen, geen probleem. Dus...........

niet verder gefietst, maar vanmiddag het alleraardigste stadje bekeken en ook nog naar Abdijkerk geweest.En dat was de moeite waard, want de immense benedictijnenbibliotheek ligt vol manuscripten. Het huidige schip van deze hallenkerk werd tussen 1500 en 1545 gebouwd. Hier bevindt zich “Het Sépulcrum”, een majestueuze groep van 13 personages die een gedeelte van de graflegging van Christus weergeeft.
Bij gebrek aan marmer, dat niet in de regio voorkwam, gebruikte de ontwerper en beeldhouwer Ligier Richier steen, namelijk het befaamde, fijnkorrelige kalksteen uit de streek.
De Saint-Michelkerk in St. Mihiel en de aangrenzende abdijgebouwen werden aan het eind van de 17e eeuw vrijwel geheel herbouwd in de benedictijnse stijl van toen maar heeft nog een 12e eeuwse , romaanse, vierkante klokkentoren en een portaal uit diezelfde tijd.
Na het bezoek ff uitpuffen in een PMUcafé, een soort gokcafé, voornamelijk op de paardenrennen. Het wás toch druk en het volk wat daar zat was wel het bekijken waard( altijd leuk mensen kijken) en het biertje smaakte weer voortreffelijk.
Nou, het was weer een welbestede dag en ze hebben samen, ondanks het afzien veel plezier. Ik ben trots op hun doorzettingvermogen en we zien wel weer wat de dag morgen brengt.