Reiziger of toch pelgrim

De mens bouwt een huis en legt daarna een weg aan om er vandaan te kunnen. Een weg die aansluit op de weg van een ander, die aansluit op de weg van weer een ander, totdat er een eindeloos netwerk van wegen over de wereld ligt en we overal naar toe kunnen. Sommigen nemen altijd dezelfde weg, anderen zijn steeds op zoek naar nieuwe wegen. Sommigen willen zover mogelijk weg, anderen cirkelen rondom een punt of blijven thuis. De wegen, de paden, ze liggen er als vanzelfsprekendheid, maar zonder ze zijn we niets. In die wegen schuilt het genie van de mens. Een brug over een rivier, een weg door een berg, een kanaal over een rivier, een weg onder een spoor, een pad door een dichtbegroeid bos, niets hoeft ons te weerhouden om te gaan. Aan de klotsende kade ligt een boot. De wegen maken ons grenzeloos.

Als ik mijn woonplaats achter laat, steeds verder weg, in een langzaam, behapbaar tempo, met niets dan mijn eigen kracht. De eerste kilometers lijken er lijntjes gespannen te zijn tussen mij en waar ik vandaan ga. Langzaam rekken die lijntjes op, ze zijn soepel en veerbaar, onbreekbaar. Hoe verder ik kom, hoe dunner ze worden, totdat het achter mij leeg lijkt en er alleen nog maar iets voor me ligt, een netwerk van wegen, fietspaden, karrensporen, kleine stoffige paden vol keien die leiden naar plekken waar ik nooit was en nooit meer zal komen. Ik word een reiziger.

De eerste tijd gaat inderdaad voorbij als een prachtige fietstocht maar langzamerhand gaat er iets veranderen. Je merkt dat je anders gaat kijken naar allerlei dingen. Waren de eerste overnachtingen nog allemaal zorgvuldig gepland, steeds meer laat je dat los. Ik zal wel zien. Er komt een groeiend vertrouwen over je dat het allemaal wel goed komt.
Die verandering gaat vanzelf. Je hoeft het niet af te spreken of voor te bereiden. Het overkomt je en je bent er blij mee. Je bent een pelgrim geworden en je loopt je eigen heel aparte pelgrimsweg tussen al die anderen die ook allemaal hun eigen weg lopen. Een machtige weg waar veel valt te genieten, maar het is zeker geen gemakkelijke weg. Hoe je pelgrim wordt dat ervaar je pas wanneer je zelf op pad gaat.

Een mooie spreuk voor onderweg:

“Het is niet de pelgrimsweg die zorgt voor moeilijkheden. Het zijn de moeilijkheden die zorgen voor een goede pelgrimsreis”.


Vrij aangepast naar teksten van Henk Stam en Christien Bok.